Monday, May 28, 2012

නැතිවුනු පෙමක්...!

                          
නෙතින් ගිලිහිණු ඇහිපිල්ලමක් සේ
ආදරය හදින් ගිලිහුනේ
සසරින් සසර හමුවන්න‍ට
දිව්රුව නුඹේ හදින්මනේ

කඳුලක රසය නොදත් මා අද 
මෙතරම් හඩන්නේ
සෙනෙහසින් බැදි අප පෙම
සුළි කුණාටුවක් වු නිසානේ

අපි අපේම වී මියෙන්නට
පැතුව පැතුමන් සැඟවීනේ,
වියළුනු මේ කොළ අතරේ එය
සොයනට මා වෙර දරන්නේ

හමුවුවත් ඒ ආදර පැතුමන්
දැන් ඵලක් නොවන්නේ
මගේ අත වෙනුවට ඇගේ අත
නුඹ අරගෙන ගිය නිසානේ....


11 comments:

  1. ආදරේ කියාදුන් ඇස් අතරේ
    කදූළු ඇයි මෙලෙසින් රැන්දුවේ
    සුසුම් රැලි අතර මුසුවි රහසේ
    නුඹමයි කදුළු බිදු ලන් කලේ..

    හොයන්නට බෑ තව තව ජීවිතේ
    තනි වෙලා වගෙයි මේ කතරේ
    හිත හිතා හිටියත් නුඹ ඒවියි රහසේ
    හමු වන්නට බෑ අපිට නම් මේ සසරේ...

    ReplyDelete
    Replies
    1. ඉකිබිදිනට කදුලු නොවුනමුත් දෑසේ
      හිත හඩනවා වාවන්න‍ට නොහැකිසේ
      නුඹ හමුවන් නැති මේ ජිවිතයේ
      සමුගැන්මයි දැන් ඉතිරිව ඇත්තේ....

      වාව්...සුපර් අයියේ අද නම් ඔයාගේ කවිය....

      Delete
  2. එක හිතකට ආදරේ කරන්න බැරි එකනම් ලොකු වරදක්. අපි නම් එක හිතකට ආදරය කරන්න ගියත් අපිට හුලන් :(

    ReplyDelete
    Replies
    1. හ්ම්..ඒක ඇත්ත.ඒත් එක හිතකට ආදරේ කරන්න ගිහින් අයියට මොකද වුනේ....

      Delete
  3. “අපි අපේම වී මියෙන්නට
    පැතුව පැතුමන් සැඟවීනේ,
    වියළුනු මේ කොළ අතරේ එය
    සොයනට මා වෙර දරන්නේ“

    ඇත්තටම ලස්සනයි....

    ReplyDelete
  4. මගෙ පැතුම්
    ඉටු නොවුන මුත්
    නුඹෙ පැතුම්
    ඉටු වුනාවේ....

    ReplyDelete
    Replies
    1. ඔව් දිනිති ඒකනම් එහෙමම වුනාවේ....

      Delete
  5. ඇහිපිල්ලමක් ඇහැ දාල යන වෙලාව ඇහැ දන්නෙ නැති වුනාට ජීවිතේ තරම් ආදරේ අය දාලා යද්දි නොදැනෙන්න බැහැ නේද?

    ReplyDelete
    Replies
    1. ඔව් ඔයා කියන කතාව හරි රූ...ඇහිපිල්ලමක් ගිලිහෙනවා විදිහට ආදරේ හදින් ගිලිහිලා තියෙන්නේ ඇත්තටම ආදරයක් නොතිබුන නිසා වෙන්න ඇතිනේ....

      Delete
  6. ලස්සන කවි සිතුවිල්ලක් !

    ReplyDelete