සිහිනයක් වු නුඹ...!

වෙසක් මහේ අසිරිය විඳින‍ට

නුඹ සමගින්ම එක්ව

පැතුම් මල් හද පත්ලෙහි

සිටියා විකසිත කරගෙන

අනේ නමුත් ඒ පැතුමන්

සීමා වුවත් සිහිනයකට

බුදුන් වැන්දෙත් මා

හදින් සිහිපත් කරමින්

නුඹ මනසෙහි රඳවාගෙන

දැහැමින් බෝ සමිඳු‍ට

මලක් පුදා නුඹ වෙනුවෙන්

පහනක් දැල්වුවෙත් එකම සිතින්

දකින්නට පතමින් නුඹේ රුව

බෝ මළුවෙහිවත් නොදුටුව නිසා

එකලස් කරනට නොහැකිව මසිත

පන්සලෙහි පිරුණු සෙනඟ අතරෙහි

දෑස වෙහෙසවමින් සෙව්වා නුඹව

නොදුටුව නිසා කොහෙවත් නුඹව

දුක සිතුනා මට මෙන් දෑසට

කඩා ඉහිරුණු පැතුමන් සමගින්

ආයෙමත් එන්න වුවත් අසරණකමට

තවමත් මා හිදින්නේ බොඳව ගිය

සිහිනයක් වු නුඹ ආදරයෙහිමය....